Πικρός ο Μάης. Τα ρόδα του
σκορπίσαν σ’ άλλες θάλασσες.
Πετρωμένη η Αργώ με την
πλώρη κατά το Κάστρο.
Κοκκίνησαν τα μαύρα νερά του Πόντου.
Κόκκινο της παπαρούνας,
του Θανάτου, του άλικου αίματος
που πότισε τη γη
και με τους δρόμους των ποταμών
φτάνει στη θάλασσα
για να της πει το μυστικό,
ν’ ακουμπήσει στην αγκαλιά της
τα παιδιά της που μύρωσαν
τα δάκρυά της.

Έργο Μάρης Βεργουλίδου