Οργάνωση

Albanian Bulgarian English French German Italian Japanese Russian Spanish Ukrainian
Τελευταία Ενημέρωση
30-06-2021 10:29

   

    ? Το Σχολείο:  timoni

Πρόσφατες δημοσιεύσεις

ossf


Designed by:
kou_vas kou_vas under danemm ordering

14 Σεπτεμβρίου Ημέρα Μνήμης Μικρασιατικής Καταστροφής Σμύρνη, 90 χρόνια μετά? Εκτύπωση
ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ - Άρθρα Εκπαιδευτικών
Συντάχθηκε απο τον/την Ιωάννα Ρωμανού   
Τρίτη, 11 Σεπτέμβριος 2012 21:34

Όσοι έχουμε προσφυγική καταγωγή , τις πρώτες μέρες του Σεπτέμβρη  παίρνουμε το καράβι των ονείρων μας και ταξιδεύουμε για τις πατρίδες της καρδιάς μας: Σμύρνη, Αϊβαλί, Έφεσο, Φώκαια και αλλού, στα αγιασμένα χώματα της Ανατολής, τα ποτισμένα με ιδρώτα και αίμα ελληνικό, εκεί όπου οι πρόγονοί μας άφησαν  την τελευταία τους πνοή.

90 χρόνια μετά την καταστροφή της Σμύρνης  κι η πόλη ζωντανεύει μπρος μας, μέσα από τις διηγήσεις των γονιών και των παππούδων μας, που ως πολύτιμο θησαυρό κρατάμε στη μνήμη μας.

Ζωντανεύει μπροστά μας  το Κε με τα θέατρα, τις λέσχες, τα εστιατόρια, τ? αρχοντικά  με τους κήπους , το τραμ και τις κυρίες με τα περίτεχνα καπέλα και τα ομπρελίνα. Περπατάμε στη Φράγκικη Οδό, στο παζάρι της Σμύρνης, εκεί που συναντιόταν η Ανατολή με τη Δύση κι ευωδιάζει ακόμη ο αέρας από το άρωμα της κανέλας και του μοσχοκάρυδου. Ηχούν ως τώρα στ? αυτιά μας  οι καμπάνες της Αγίας Φωτεινής και θαρρούμε πως θ? ακούσουμε τον παρηγορητικό λόγο του μαρτυρικού Δεσπότη Χρυσόστομου. Αντηχούν  οι φωνές των μαθητών και των μαθητριών στα ονομαστά σχολειά της, στην Ευαγγελική Σχολή, στο Ομήρειο Παρθεναγωγείο, στη Σχολή Αρώνη και αλλού. Κι οι μουσικές της ξεχύνονται απ? τα στενά της αγκαλιάζοντας την με σαντούρια, βιολιά και ούτια.

smirni1

Όμως ξάφνου φύσηξε ένα δρολάπι και ρήμαξε τις ζωές των ανθρώπων. Διαβάζουμε όλα εκείνα για τον άγριο εθνικισμό που σάρωσε την Τουρκία, για τον Κεμάλ, τις ενδοσυμμαχικές  ζυμώσεις, τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς των Δυνάμεων της Αντάντ, στ? αυτιά μας όμως έρχεται ένα άγριο βουητό κι ένας μακρόσυρτος θρήνος  και στα μάτια μας  ζωντανεύει η φρίκη των τελευταίων ημερών της Σμύρνης. Αλαφιασμένοι στρατιώτες τρέχουν προς το λιμάνι για να σωθούν και παρακαλούν να τους δώσουν ρούχα, να πετάξουν από πάνω τους τα στρατιωτικά, να γλυτώσουν τη σφαγή.   Θλιβερές λιτανείες γεμίζουν τους δρόμους κι από πίσω,  τις ακολουθεί   η πύρινη ανάσα του Άδη, έτοιμη να τις  καταπιεί και να καταστρέψει τα έργα των ανθρώπων. Οι Τσέτες σφάζουν κι αρπάζουν κορίτσια απ? την αγκαλιά της μάνας τους. Κρύβουν οι δύστυχες τα παιδιά τους μέσα σε οικογενειακούς τάφους κι επαληθεύουν το λόγο του ποιητή:

« Κι ήρθε ο καιρός να βγουν τα παραμύθια:

Όξω οι νεκροί και μέσα οι ζωντανοί.

Φωτοπαλάτι η γης η σκοτεινή

 Και λυτρωτής  ο θάνατος στ? αλήθεια!» 

 

smirni2

Γέμισε η Σμύρνη χέρια απλωμένα. Στην προκυμαία αποζητώντας έλεος, και  στα πλοία της σωτηρίας, για να αγκαλιάσουν για τελευταία φορά  τη λατρεμένη ιωνική γη, το σπίτι που γεννήθηκαν, τα όνειρά τους.

 

Μ? ένα γοερό  μοιρολόι, βγήκαν στα  λιμάνια της χώρας 1.500.000 πρόσφυγες. Έζησαν σε σκηνές, σε παραπήγματα, γεύτηκαν την περιφρόνηση, αποδεκατίστηκαν από τις αρρώστιες, σιγά σιγά όμως ρίζωσαν  σ? αυτόν τον τόπο, τον αγάπησαν, δούλεψαν και με το δυναμισμό που τους διέκρινε, τον βοήθησαν να προκόψει.

 Σήμερα, καθώς σχεδόν όλοι έχουν φύγει από τη ζωή, μείναμε εμείς, παιδιά κι εγγόνια, αυτήκοοι μάρτυρες της Καταστροφής με τη Μνήμη  να καίει επάνω μας άκαυτη βάτος.

 

 

 

 

 

scroll back to top
Τελευταία Ενημέρωση στις Τρίτη, 11 Σεπτέμβριος 2012 21:46
 
?? Επιστροφή


Writing