Έκτωρ και Ανδρομάχη

        Μελαγχολία σε
       φθινοπωριάτικο
           απόγευμα

Ο Τζιόρτζιο   Ντε Κίρικο λοιπόν (1888-1978), γεννήθηκε στο Βόλο όπου ήταν εγκατεστημένοι οι γονείς του, ο δε πατέρας του εργαζόταν ως μηχανικός στην κατασκευή του θεσσαλικού σιδηροδρόμου από το 1881. Φοίτησε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών με δασκάλους, τους Έλληνες ζωγράφους, Γεώργιο Ροϊλό, Κωνσταντίνο Βολονάκη και Γεώργιο Ιακωβίδη. Ταξίδεψε στα καλλιτεχνικά κέντρα του καιρού του ( Μόναχο, Παρίσι, Φλωρεντία, Ρώμη), με τον αέρα του κοσμοπολίτη  που είχε λάβει ελληνική παιδεία.. Γράφει γι?αυτόν ο αδελφός του σ?ένα αυτοβιογραφικό του έργο: «?πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής του στη γη του Κλασικισμού, έπαιξε στις ακτές που είδαν την Αργώ να ξεκινάει το ταξίδι της, στους πρόποδες του βουνού που ήταν μάρτυρας στη γέννηση του γοργοπόδαρου Αχιλλέα και στις σοφές νουθεσίες τού δασκάλου του, του Κενταύρου». Πηγή έμπνευσης στάθηκε γι?αυτόν το ελληνικό περιβάλλον και ο ελληνικός πολιτισμός. Για την τέχνη, έλεγε ο ίδιος:  «Το έργο τέχνης δεν πρέπει να έχει λόγο ούτε λογική. Με αυτόν τον τρόπο προσεγγίζει το όνειρο και το μυαλό του παιδιού».

Έχοντας αυτά υπόψη, κάποιοι συμμαθητές μας κατέθεσαν τις σκέψεις τους για το έργο του ζωγράφου. Ας τις μοιραστούμε λοιπόν!

                                                                                   Οι μαθητές του Β₁₂

Ο μεγάλος Μεταφυσικός

Ο πίνακας του Τζιόρτζιο Ντε Κίρικο, «Ο μεγάλος Μεταφυσικός» με γεμίζει  με καινά συναισθήματα. Ικανοποιεί το άδειο εγώ, πληροί την ασυναισθησία μου και εξωτερικεύει την κοσμοθεωρία μου με ρινίσματα εξπρεσιονισμού, σ? ένα καθαρά μινιμαλιστικό πλαίσιο.

Μιχαηλίδης Δημήτρης Β_12, 
Σαρηγεωργίου Αλέξανδρος Β₁₂

Αρχαιολόγοι

Ο πίνακας του Τζιόρτζιο Ντε Κίρικο, «Αρχαιολόγοι» μου δημιουργεί ευχάριστα συναισθήματα. Με εντυπωσιάζει η αγάπη και η ζεστασιά που αποπνέει, αφού απεικονίζει δυο ανθρώπους που αγκαλιάζουν την πόλη τους. Προσφέρει ένα αίσθημα προστασίας στην πόλη και ίσως νοσταλγίας γιατί οι άνθρωποι είναι σκυμμένοι, χωρίς να φαίνεται το πρόσωπό τους και δεν διευκρινίζονται τα συναισθήματά τους. Επίσης, ο ένας από τους δύο κρατά μία πλάκα και ίσως γράφει κάτι που θέλει να μας πει. Γενικά, τον πίνακα αυτό θα τον χαρακτήριζα ενδιαφέροντα, αφού δεν αφήνει το θεατή παθητικό και του δημιουργεί συνέχεια διαφορετικά συναισθήματα.

                                                                            Μπλούκου Δέσποινα  Β₁₂

Εντελώς τυχαία (;) βρέθηκε στα χέρια μου ένας ζωγραφικός πίνακας  του  Τζιόρτζιο Ντε Κίρικο  με τον τίτλο «Αρχαιολόγοι» και οι σκέψεις και τα συναισθήματα που μου γέννησε ήταν απερίγραπτα. Τα δύο άτομα που αγκαλιάζουν μια πόλη, έχουν τα κεφάλια τους σκυφτά ,σαν να κλαίνε  και νοσταλγούν  τη χαμένη τους γη, τη χαμένη τους πατρίδα για λόγους άγνωστους σε μας. Φαίνεται ότι ο ζωγράφος αναφέρεται στην Ελλάδα, στην οποία μεγάλωσε και την πονάει για τα δεινά που πέρασε. Τα δύο άτομα που εικονίζονται, είναι απρόσωπα· είναι ίσως όλοι οι άνθρωποι που πονούν για τον ίδιο λόγο, ανεξαρτήτως γένους, θρησκείας?

  Σ? αυτό  το έργο τέχνης μπορεί ο καθένας να δει τον εαυτό του. Ποιος δεν πονάει, ποιος δε θλίβεται, αφήνοντας το σπίτι του να χαθεί στο παρελθόν; Και πάλι όμως, μέσα στην καρδιά του παραμένει ζωντανό, όπως μέσα στη δική μου. Η νοσταλγία αυτού του πίνακα είναι τραγική. Με κάνει ν?αναρωτιέμαι, αν όντως ανήκω εδώ?

                                                                                      Ντομπάγκοβα Ελίνα  Β₁₂

    Ανήσυχες Μούσες

Τα έργα του Τζιόρτζιο Ντε Κίρικο είναι εμπνευσμένα από τον ελληνικό  πολιτισμό, τον οποίο γνώριζε καλά και εστιάζουν στο μεταφυσικό στοιχείο, που είναι έντονο στην αρχαία Ελλάδα.(Η Μεταφυσική φιλοσοφία γεννήθηκε στην αρχαία Ελλάδα). Παρατηρώντας τον πίνακα « Ο Μεγάλος Μεταφυσικός», γίνεται αμέσως φανερή η επιρροή της ελληνικής τέχνης και σκέψης. Ο ζωγράφος αφήνει τη φαντασία του ελεύθερη να προσεγγίσει όπως εκείνη νομίζει το μεταφυσικό στοιχείο, που είναι απέραντο. Η ζωγραφική του θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και αφηρημένη, καθώς δεν ακολουθεί ένα συγκεκριμένο σχέδιο, πίσω όμως από αυτήν την ελευθερία του σχεδίου, υποκρύπτονται νοήματα και η άποψη του ζωγράφου σχετικά με το μεταφυσικό.                                                                     

Τσιτσεκίδης Ηρακλής  Β₁₂

Η υποδοχή του Ασώτου

                                                 Η νοσταλγία του ατελεύτητου