ΕΡΓΑΣΙΑ

Εργασία είναι κάθε συνειδητή και σκόπιμη δραστηριότητα των ανθρώπων προκειμένου να παράγουν τα προϊόντα που τους είναι απαραίτητα για την επιβίωση  τους.

Επεξεργασία μεταξιού

Ο χειρούργος χρησιμοποιεί και το μυαλό και τα χέρια του,	O εργάτης που πραγματοποιεί μια εργασία σκέπτεται για την πορεία της και την ποιότητα της.

 Μπορεί να είναι πνευματική  ή χειρωνακτική, αν και η διάκριση αυτή είναι υποκειμενική αφού οι δύο μορφές δεν μπορούν να διαχωριστούν.

Η εργασία αποτελεί πρωταρχική έννοια του Εργατικού Δικαίου. Για χιλιετίες θεωρήθηκε απλό αντικείμενο συναλλαγής και εκμετάλλευσης. Για παράδειγμα, στην εποχή της δουλείας η εργασία θεωρούνταν υποτιμητική και αντάξια μόνο για τους δούλους. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην ελληνική γλώσσα η λέξη δουλειά ετυμολογείται από τη λέξη δουλεία και η λέξη αφεντικό από τον αφέντη, δηλαδή τον κύριο του δούλου.

Παριστάνεται έφηβος να υψώνει το χέρι του προς ένα κλουβί,
ενώ αριστερά ο μικρός δούλος του στέκεται μπροστά από τη στήλη
με έκδηλη τη θλίψη στο πρόσωπό του. Περίπου(430 π.Χ).

   Η κατάσταση παρέμεινε ουσιαστικά  η ίδια για αιώνες. Με τη Βιομηχανική Επανάσταση ο θεσμός της δουλείας υποχώρησε. Ωστόσο και πάλι η εργασία συνέχισε να θεωρείται αντικείμενο συναλλαγής και μόνο. Η εκμετάλλευση της εργασίας και συνακόλουθα των εργαζομένων, δεν είχε όρια και οι συνθήκες εργασίας ήταν απάνθρωπες (παιδική εργασία, εξαντλητικά ωράρια, έλλειψη κοινωνικής ασφάλισης κλπ.).

Η κατάσταση αυτή πυροδότησε πολύχρονους και αιματηρούς αγώνες.

Εργατική Πρωτομαγιά, Σικάγο,1886

 Σταδιακά, και ως αποτέλεσμα των αγώνων αυτών, αναγνωρίστηκε ότι η εργασία δεν είναι απλώς αντικείμενο συναλλαγής αλλά αποτελεί δημιουργική εκδήλωσης της ανθρώπινης προσωπικότητας και ότι η προστασία της είναι παράλληλα και προστασία της προσωπικότητας. Αν η εργασία ευχαριστεί τον άνθρωπο και τον βοηθά να ξεδιπλώσει τις ικανότητες του, τις κλίσεις του και ικανοποιεί τα ενδιαφέροντα του συμβάλει στην ανάπτυξη της δημιουργικότητας.
Η εξέγερση (περ. 1860) Ονορέ Ντωμιέ

Παρτιτούρα του Μότσαρτ

 «Η τέχνη αποτελεί ένα μοντέλο για το τι θα μπορούσε να είναι εργασία, αν γινόταν ελεύθερα με αγάπη και όχι όπως είναι σήμερα για τους περισσότερους : καταπιεστική, μονότονη και πληκτική» (Κρίστοφερ Σμωλ 1983)

Οι άνθρωποι, για να επιβιώσουν, εργάζονται ποικιλότροπα είτε ως αυτοαπασχολούμενοι, είτε ως μισθωτοί, είτε ως συμβοηθούντα  μη αμειβόμενα μέλη.

Αυτοαπασχολούμενοι: Αυτοί που επιτελούν μόνοι τους την εργασία τους στο δικό τους χώρο.

Μισθωτοί: Αυτοί που προσφέρουν την εργασία τους στον εργοδότη (αυτός ?ιδιώτης ή δημόσιο- που προσλαμβάνει και αμείβει) έναντι μισθού(αμοιβή του μισθωτού ως αντάλλαγμα για τη παροχή εργασίας για ορισμένο χρονικό διάστημα).

Μια ιδιαίτερη κατηγορία μισθωτών για την οποία κατά καιρούς έχουν γραφεί και δημοσιοποιηθεί διάφορα είναι οι εργαζόμενοι που χαρακτηρίζονται ως «γκόλντεν μπόις».  Ας θυμηθούμε λίγο την ιστορία αυτής της οικονομικής κάστας: Τους συναντήσαμε για πρώτη φορά πριν δύο δεκαετίες. Ήταν αυτοί που παρουσιάζονταν ακόμα και στις ταινίες της βιομηχανίας του χόλιγουντ με τα συντηρητικά ρούχα και τα γυαλιά να αποτελούν τους «σπασίκλες» μεταξύ των μαθητών ενός λυκείου ή Πανεπιστημίου. Αυτούς που «ταλαιπωρούνταν» από τους σωματώδεις, αθλητικούς, όμορφους ? πλην όμως ? παρουσιαζόμενους σαν ανεγκέφαλους συμμαθητές τους. Με το μυαλό τους, υποτίθεται, ότι στο τέλος αναδεικνύονταν ως οι ήρωες της ιστορίας.

Μισθοί που φτάνουν μέχρι τα 18.371 ευρώ μηνιαίως χωρίς τις προσαυξήσεις, αυτή είναι η νομενκλατούρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αργότερα, τους συναντήσαμε να γίνονται οι ηρωικοί κατακτητές του ονείρου μέσα από εξιδανικευμένες ιστορίες που περιέγραφαν τις πανέξυπνες επιχειρηματικές τους ιδέες (στα χρηματιστήρια, στις τράπεζες, στις διαφημιστικές εταιρείες, στην πολιτική) που τους χάριζαν στο τέλος της ταινίας πολλά λεφτά,        την ομορφότερη γυναίκα και κάποιο τέλειο αυτοκίνητο ή τέλειου ντιζάιν σπίτι. Λέγονταν «στελέχη», φορούσαν σικ κουστούμια, δεν φορούσαν χοντρά γυαλιά και είχαν τέλειο σωματότυπο. Η ηθική συμπεριφορά δεν ήταν απαραίτητο στοιχείο. Το ακριβώς αντίθετο μάλιστα, παρουσιαζόταν ως μαγκιά το ότι «ξέφευγαν» με τα ασύλληπτα κόλπα τους από τον νόμο.

Σε πιο τελευταία σενάρια, παρουσιάζονται σαν ώριμοι, πλην γοητευτικοί, σίγουροι για τον εαυτό τους μεσήλικες. Μιλούν λίγο, πάντοτε με αυτοπεποίθηση, πωλούν και αγοράζουν, απολύουν και απειλούν. Φορούν ακριβά ρολόγια, ακριβά ρούχα? Πηγαίνουν σε ακριβά εστιατόρια? ακριβές διακοπές. Οδηγούν ακριβά αυτοκίνητα. Έχουν διασυνδέσεις, είναι δηλητηριωδώς μειλίχιοι, εξαγοράζουν με λεφτά τον χρόνο που δεν έχουν για τα παιδιά τους και «στολίζουν» με τα ακριβά σύμβολα της ανασφάλειας τους την πανέμορφη και νεότατη σύντροφο της ζωής  τους.

Συμβοηθούντα  μη αμειβόμενα μέλη: Σε ορισμένες περιπτώσεις κοντά στον ιδιοκτήτη εργάζονται και άλλα μέλη της οικογένειας του, χωρίς αμοιβή. Αυτή η ομάδα εργαζομένων απαντάται κυρίως στον αγροτικό τομέα και τις βιοτεχνίες.

Θερισμός (Τάσσος  Αλεβίζος 1914-1985)

Ως υπεργολαβία: εννοείται η ανάθεση από μια επιχείρηση (εντολέας) σε μια άλλη (υπεργολάβος) της εκτέλεσης μιας εργασίας ή της παραγωγής ενός προϊόντος ή της παροχής κάποιας υπηρεσίας σύμφωνα με τις προδιαγραφές ή σχέδιο που δίνει ο εντολέας. Όταν ο υπεργολάβος δεν χρησιμοποιεί δικές του πρώτες ύλες αλλά τις παίρνει από τον εντολέα, τότε πρόκειται για την περίπτωση ανάθεσης φασόν.