ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ Β΄ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ
Διδακτική ενότητα: Λέξεις, νόημα και καθολικές έννοιες
Υποστηρικτικά κείμενα

 Και οι λέξεις φλέβες είναι
Μέσα τους αίμα τρέχει.   
                          Γιάννης Ρίτσος

Είναι παιδιά πολλών ανθρώπων τα λόγια μας
σπέρνουνται ,γεννιούνται σαν τα βρέφη
ριζώνουν, θρέφονται με το αίμα.  
                              Γιώργος Σεφέρης

Όποιος διαβάζει ένα κείμενο, αν θέλει να το νοιώσει ένα και μόνο έχει να κάνει: να συντρίβει τη φλούδα, σκληρή ή μαλακιά, της κάθε λέξης και ν? αφήνει το νόημά της να ξεσπάει μέσα στην καρδιά του. 
                                                                                                                              Νίκος Καζαντζάκης

Κάθε λέξη ένας ολόκληρος κόσμος. Κάθε λέξη μια αγωνία: να ανασύρει από το σύμπαν των ήχων κάτι μικρά φτεράκια και να τα κάνει αρμονία. Για να μπορέσεις να συνεννοηθείς, να ονειρευτείς , να μάθεις. Λέξεις σχηματισμένες από τον άνεμο με κόπο και με αίμα, ώσπου να γίνουν έννοιες σ? αυτήν την ατελεύτητη εποποιία του ανθρώπου προς την αποκάλυψη του αθέατου. Προς τη γνώση. Εμείς τις φτιάξαμε τις λέξεις μέσα στο χρόνο. Εμείς είμαστε οι λέξεις μας. Λέξη προς λέξη φτάσαμε εδώ. Κάποτε βέβαια φοβούμαστε μήπως χάσουμε τις λέξεις. Λάθος φόβος. Γιατί , αν έχουμε κάτι ουσιαστικό να πούμε, θα βρούμε τις λέξεις του. Κανένας φόβος. Η πανανθρώπινη γλώσσα θα υπάρχει όσο υπάρχει ιστορία. Και η ιστορία δεν τελειώνει? Γιατί οι λέξεις μας δεν είναι τίποτε άλλο παρά η παραμυθία ενός παραμυθιού:
Κόκκινη κλωστή δεμένη, στην ανέμη τυλιγμένη ,δώσ? της κλώτσο να γυρίσει παραμύθι ν? αρχινήσει?        
                                                                                                                                        Από τις εφημερίδες.

Σε καιρούς μεγάλης σύγχυσης προέχει η ανάγκη για αποκατάσταση του πραγματικού νοήματος των εννοιών και των λέξεων. Αξίζει ίσως να θυμηθούμε μια παλιά ιστορία.
   Όταν ένας μαθητής του ρώτησε τον Κομφούκιο τι θεωρεί ουσιαστικό για να είναι κανείς καλός κυβερνήτης, ο δάσκαλος απάντησε: «Αυτό που χρειάζεται κατ? αρχήν είναι να βάλει σε τάξη τα ονόματα και τις λέξεις». «Μα ?απάντησε ο μαθητής- δεν ήταν αυτή η ερώτηση».
   «Πόσο αμόρφωτος  είσαι!», συνέχισε ο Κομφούκιος: «Ένας άνθρωπος με ανώτερο πνεύμα, όταν δε γνωρίζει , σωπαίνει. Αν τα ονόματα και οι λέξεις δεν είναι σωστά, η γλώσσα δεν συμφωνεί με την αλήθεια των πραγμάτων. Αν η γλώσσα δεν συμφωνεί με την αλήθεια των πραγμάτων, δε μπορεί κανείς να αντιμετωπίσει τις υποθέσεις με τον κατάλληλο τρόπο. Αν δε μπορεί  κανείς  να αντιμετωπίσει τις υποθέσεις  με τον κατάλληλο τρόπο, οι καλοί τρόποι και η μουσική δε θα μπορέσουν να αναπτυχθούν. Όταν οι καλοί τρόποι και η μουσική δε μπορούν να αναπτυχθούν , οι τιμωρίες δεν θα αποδίδονται δίκαια. Όταν οι τιμωρίες δεν αποδίδονται δίκαια, οι λαοί δεν μπορούν  να κινήσουν ούτε τα χέρια ούτε  τα πόδια τους. Κατά συνέπεια , ένας άνθρωπος με ανώτερο πνεύμα εκτιμά ότι είναι αναγκαίο  να χρησιμοποιεί ορθά τις λέξεις που μεταχειρίζεται για να μιλά και, επίσης, να εκφράζει συνειδητά τα όσα λέει. Αυτό που απαιτεί ο άνθρωπος με ανώτερο πνεύμα είναι να μην υπάρχει τίποτα το λανθασμένο στο λόγο του».
  Στην εποχή της δημοκρατικής ισότητας, στην οποία ζούμε, το μάθημα του Κινέζου σοφού δεν είναι χρήσιμο μόνο για τους κυβερνήτες ή για τα «ανώτερα πνεύματα»,αλλά για όλους όσους εκφέρουν δημόσια λόγο.